ก้าง ๓ หมายถึง (กลอน) ก. กั้ง, กั้น, ขวาง, เช่น สองท้าวยินสองสายใจจักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล. (สรรพสิทธิ์).
น. ผู้ขัดขวางมิให้ทําการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.
น. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา.
ก. ไม่ลงรูป, ไม่ลงรอย, ไม่ลงที่, รวมกันไม่เข้า, ใช้ว่า กางเกี่ยงก็มี เช่น เมื่อนั้น พระคาวีเห็นนางยังกางเกี่ยง ยิ้มพลางทางลงไปจากเตียง แล้วกล่าวเกลี้ยงแกล้งปลอบให้ชอบใจ. (คาวี), กังเกียงหรือ กําเกียง ก็ว่า.
ดู กางเกียง.
(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).
น. ชื่อนกชนิด Copsychus saularis ในวงศ์ Turdidae ตัวขนาดนกปรอด ส่วนบนลําตัวสีดํา ส่วนล่างตั้งแต่หน้าอกลงไปสีขาวหม่น ปีกมีลายพาดสีขาว มักอยู่เป็นคู่หรือกลุ่มเล็ก ๆกินแมลง, พายัพเรียก จีแจ๊บ, อีสานเรียก จี่จู้.
น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Phyllanthus และ Securinegaวงศ์ Euphorbiaceae ใบยาวรี ปลายใบทู่ ออกดอกเป็นกลุ่มอยู่ตามง่ามใบแถวปลายกิ่ง ชนิดผลสีขาว เรียก ก้างปลาขาว(S. virosa Baill.) ชนิดผลสีคล้ำ เรียก ก้างปลาแดง(S. leucopyrus Muell. Arg.) และชนิด P. reticulatus Poir.ชนิดหลังนี้เรียกกันว่า ก้างปลาเครือ ใช้ทํายาได้.